rosyjscy pisarze o rosjanach

Mikołaj Jańczuk, biał. Мікалай (Мікола) Андрэевіч Янчук, ros. Никола́й Андре́евич Янчу́к (ur. 17 listopada? / 29 listopada 1859 w Kornicy, ob. Stara Kornica, woj. mazowieckie; zm. 6 grudnia 1921 w Moskwie) – etnograf, folklorysta, pisarz, literaturoznawca, historyk i archeolog, dyrektor Jacy są Rosjanie?Czy nam zagrażają?Czy może jedyni zagrażają nam ich władcy? Czy mamy się bać Rosjan?Co możemy robić, żeby świat się zmienił?Porozmawiam z re Dowcipy o Rosjanach. Jedzie Anglik, Rusek, Niemiec i Turek w jednym przedziale. No i zaczynają się popisy, który ma lepiej. - Nasz kraj jest tak bogaty, że możemy sobie na wszystko pozwolić. Wstał otworzył okno i wyrzucił cały plik dolców przez okno. - W naszym to my też mamy wszystkiego w bród. ście wspomnieć chociażby o takich postaciach, jak Borys Hersoński czy Oleksandr Ka- banow 39 . Ukraińscy artyści, a zwłaszcza malarze, rzeźbiarze, architekci, którzy często od - 36 stereotypów o Rosjanach Dla tych wszystkich, którzy stęsknili się za wpisami o Rosji, mam dziś coś interesującego. Udało mi się poprosić mojego męża, Moskwianina, żeby odniósł się do pewnych stereotypów dotyczących Rosjan i życia w Rosji. nonton film ip man 4 full movie 2020. Kim są dziś najbardziej znani ludzie w Rosji? Dla kogo jest młodsze pokolenie i dla dorosłych? Kto dziś wie więcej - bohaterowie przeszłości lub współcześni? Spróbujmy to rozgryźć. Znani ludzie Lista "Famous People of Russia" zawiera wiele postaci. Są to politycy, pisarze, artyści i muzycy. Ostatnio ranking najpopularniejszych rosyjskich osobowości został opracowany na podstawie zapytań w Internecie. Kto jest bardziej zainteresowany, dostaje ocenę. Kim oni są - najbardziej znani ludzie Rosji? Ranking liderów Dla większości czytelników nie będzie zaskoczeniem, że obecny prezydent Władimir Putin stał się najbardziej znaną osobą w Rosji. Urodził się w Petersburgu. W czasach Związku Radzieckiego służył w Komisji Bezpieczeństwa Państwowego, w szczególności pracował w NRD. Nazwiska znanych osób z Rosji są dobrze znane wszystkim. W przypadku Putina potwierdzają to wybory prezydenckie. Trzy razy wygrał wyścig, otrzymując wsparcie od co najmniej 60 procent głosujących, którzy przybyli do urn. Przed prezydenturą Putin zajmował stanowisko szefa Federalnej Służby Bezpieczeństwa, a następnie pełnił funkcję premiera przez sześć miesięcy. Przed Nowym Rokiem 2000 Putin zastąpił Borysa Jelcyna, który zrezygnował. Przed wyborami był na stanowisku Prezydenta Federacji Rosyjskiej. Teraz Putin jest u władzy na trzecią kadencję. Niewiele wiadomo o jego życiu osobistym. Rozwiódł się z żoną. Ma dwie córki, których osobowości i miejsce pobytu nie są nagłaśniane. Jako premier Drugą najpopularniejszą osobą był obecny premier, były prezydent Rosji Dmitrij Anatoliewicz Miedwiediew. On również słusznie wszedł na listę "Znanych ludzi w kraju Rosji". Na początku 2000 roku był na czele rady dyrektorów jednej z największych rosyjskich firm, Gazpromu. W 2008 roku wygrał wybory prezydenckie w Rosji. Większość jego działań pamięta o zaostrzeniu walki z korupcją, łagodniejszej polityce na arenie międzynarodowej i pasji głowy państwa do nowoczesnych technologii. To w jego czasach słowa "innowacje" i "gadżety" powstały w codziennym życiu Rosjan. W 2012 r. Został zastąpiony przez Władimira Putina na tym stanowisku, a Miedwiediew został premierem i poprowadził partię polityczną Jedna Rosja. W tych pozycjach pozostaje w obecnym czasie. W szczególności nadzoruje realizację największych projektów krajowych w kraju. Mimo bardziej restrykcyjnej polityki zagranicznej, podczas jego prezydentury doszło do konfliktu zbrojnego w Abchazji między armiami rosyjskimi i gruzińskimi. Wielu ochrzciło to Wojną Pięciodniową. Rosyjska powieść epicka Nie tylko nasi współcześni znaleźli się na liście "Znani ludzie Rosji". Martwe w nim też są obecne. Na przykład pisarz Lwa Tołstoj. Jest to jeden z największych i najpopularniejszych pisarzy i myślicieli XIX wieku. I nie tylko w Rosji, ale na całym świecie. Jego powieści są odczytywane w różnych częściach globu. Jego wyjątkowość polega na tym, że nawet za życia był uznawany za największego z pisarzy rosyjskich. Tołstoj słusznie nosi tytuł "słynnego człowieka z Rosji". Niemal wszystkie jego powieści wciąż są publikowane w języku angielskim. Uważany jest za jednego z założycieli nowego etapu światowego realizmu. Miał silny wpływ na humanistów z całego świata, a także na rozwój realistycznych tradycji. Jego powieści i historie były wielokrotnie filmowane przez najbardziej znanych reżyserów. Na przykład całkiem niedawno w Stanach Zjednoczonych przyszła kolejna mini-seria o jego epickiej wojnie i pokoju. Pierwszy prezydent Rosji Lista "znanych ludzi Rosji" zawsze obejmuje pierwszego prezydenta, Borysa Jelcyna. Doszedł do władzy w 1991 roku w wyniku upadku Związku Radzieckiego. Pochodzący z regionu Swierdłowsku, w czasie pierestrojki był uosobieniem demokratycznych trendów, które były wówczas tak popularne w kraju. W 1991 r. Został wybrany pierwszym i jedynym przewodniczącym RSFSR. Z jego imieniem zmiany w kraju są ze sobą powiązane. Przede wszystkim jest to rozgłos, przejście od gospodarki planowanej do rynkowej. Wiele jego polityk zawiera wiele roszczeń. Jest obwiniany upadek ZSRR wojna w Czeczenii, niestabilna sytuacja gospodarcza w kraju, szalejąca bandytyzm i przestępczość. Jednocześnie eksperci zauważają, że tylko pod Jelcynem działały niezależne media, pojawiła się koncepcja "własności prywatnej" i zdolności do prowadzenia działalności. Diva Ludzie kreatywnych zawodów są tak samo popularni jak politycy. Nic więc dziwnego, że piosenkarka Alla Pugacheva znalazła się na liście "Znanych ludzi Rosji XXI wieku". Nawet pomimo tego, że jej kariera rozpoczęła się na długo przed nowym tysiącleciem. Była kiedyś najpopularniejszą wykonawczynią na scenie krajowej. W repertuarze Pugachevy jest pół tysiąca piosenek. I zostały przetłumaczone na dziesiątki światowych języków, śpiewane przez piosenkarzy pop w różnych krajach świata. Oprócz ZSRR i Rosji, albumy i albumy Pugachevy były również publikowane w Niemczech, Polsce, Bułgarii, a nawet Japonii i Korei Południowej. Łączny nakład wszystkich dysków przekroczył ćwierć miliarda sztuk. Nazwa Alla Pugacheva jest dobrze znana nie tylko w Rosji, ale także w krajach Europy Wschodniej i Północnej. W naszym kraju konsekwentnie uznawana jest za najpopularniejszą śpiewaczkę od połowy lat 70. do lat 90. A teraz nie traci swojej sławy. Nawet pomimo wieku. Ma 67 lat. Pugacheva oficjalnie zaprzestała działalności w 2010 roku, kiedy miała 60 lat. Jednocześnie nadal pojawia się publicznie i prowadzi twórcze działania. Pugacheva regularnie bierze udział w różnych talk showach jako gwiazda gościnna, ekspert lub członek jury. Jest żoną słynnego mistrza parodii Maxima Galkina. Ma dwie córki, syna i już trzech wnuków. Era głosu Lista "Sławnych ludzi Rosji" byłaby niepełna bez Władimira Wyszyńskiego. Ten słynny poeta i muzyk zmarł prawie 40 lat temu, ale jego piosenki są wciąż słuchane przez tych, którzy odnaleźli go żywego i udali się na jego koncerty, a także tych, którzy urodzili się wiele lat po jego śmierci. Wyszocki jest wyjątkowym poetą, któremu udało się napisać teksty do wszystkich sektorów społeczeństwa bez wyjątku. Śpiewał o zbrodniarzach, o żołnierzach frontowych, o naukowcach i o chłopach. Wszyscy uważali, że autor zna najważniejsze rzeczy dotyczące swojego życia i zawodu. Wielu było głęboko przekonanych, że nie będąc ani żołnierzem pierwszej linii, ani przestępcą, nie można pisać takich tekstów. Ale Vysotsky był nie tylko poetą, ale także wspaniałym aktorem, który grał w tak znanych filmach jak "Vertical", "Dangerous Tours", "Miejsce spotkania nie może być zmienione". Jak zwykle wykonał swoje utwory na scenie. gitara siedmiostrunowa. Był także jednym z kluczowych aktorów Teatru Taganka. Zagrał w ponad 20 spektaklach, w tym pojawił się na obrazie Hamleta Szekspira. Zgodnie z wynikami ankiety VTsIOM, na liście idoli ubiegłego wieku, był on drugi po jednej osobie. Pierwszy człowiek w kosmosie Rosjanie nazwali Yuri Gagarin idolem XX wieku. Pierwszy mieszkaniec planety Ziemi wyszedł w kosmos. Gagarin, urodzony krótko przed II wojną światową w małej wiosce w regionie Smoleńska, marzył o niebie od dzieciństwa. Marzył o zostaniu pilotem, więc poszedł studiować w Saratowie. Wkrótce wszedł w eksperymentalny program przygotowania do pierwszego załogowego lotu w kosmos. Oczywiście przygotowywano kilka osób, które miały latać, nie było wiadomo do ostatniej chwili. Szczęśliwy bilet padł Jurij Gagarin. Na rakiecie "Wostok" zaczął 12 kwietnia 1961, otwierając wiek kosmiczny dla ludzkości. Jego lot trwał 108 minut. Następnie z powodzeniem wylądował w pobliżu miasta Engels w regionie Saratów. Gagarin błyskawicznie stał się światową celebrytą. Został zaproszony za granicę, odwiedził co najmniej 30 stanów, jadł obiad z Królową Wielkiej Brytanii. To prawda, że ​​nie był już przeznaczony do lotu w kosmos. Ale pozostał w samolocie, przetestował nowy samolot. Tragicznie zmarł w 1968 roku, wykonując loty szkoleniowe na samolocie MiG. Jego śmierć stała się żałobą narodową w całym kraju. Słońce rosyjskiej poezji Mówiąc o najsłynniejszych Rosjanach, nie można zapomnieć o XIX-wiecznym poecie Aleksandrze Siergiejewiczu Puszkinie. W Rosji nie ma osoby, która nie znałaby co najmniej kilku jego wierszy. Poezja Puszkina odbywa się w szkole i na uniwersytecie, ale można z całą pewnością stwierdzić, że do tej pory nie było możliwe gruntowne jej przestudiowanie. W jego wierszach jest tyle ukrytych znaczeń i znaków. Puszkin - założyciel rosyjskiego języka literackiego. Wychowany na literaturze francuskiej i opowieściach swojej niani Ariny Rodionnej, udało mu się stworzyć najlepsze utwory poetyckie, z których język rosyjski nadal jest dumny. Rosyjscy pisarze i poeci, których dzieła są uważane za klasyków, dziś mają światową sławę. Prace tych autorów czytane są nie tylko w ich ojczyźnie - Rosji, ale na całym świecie. Wielcy rosyjscy pisarze i poeci Znany fakt, który został udowodniony przez historyków i krytyków literackich: najlepsze dzieła rosyjskich klasyków zostały napisane w okresie Złotych i Srebrnych Wieków. Nazwiska rosyjskich pisarzy i poetów, zaliczanych do światowej klasyki, znane są wszystkim. Ich praca pozostała na zawsze w historii świata, jako ważny element. Dzieło rosyjskich poetów i pisarzy Złotego Wieku jest początkiem literatury rosyjskiej. Wielu poetów i prozaików opracowało nowe kierunki, które później zaczęły być coraz częściej wykorzystywane w przyszłości. Rosyjscy pisarze i poeci, których listę można nazwać nieskończoną, pisali o naturze i miłości, o świetle i niewzruszonym, o wolności i wyborze. Literatura o Złotym, jak i późnym Srebrnym Wieku, odzwierciedla postawę nie tylko pisarzy wobec wydarzeń historycznych, ale także całego narodu jako całości. A dziś, przeglądając przez setki stuleci portrety rosyjskich pisarzy i poetów, każdy postępowy czytelnik rozumie, jak jasne i prorocze są ich dzieła napisane ponad dziesięć lat temu. Literatura dzieli się na wiele tematów, które stanowiły podstawę prac. Rosyjscy pisarze i poeci mówili o wojnie, o miłości, o świecie, otwierając się całkowicie przed każdym czytelnikiem. "Złoty wiek" w literaturze "Złoty wiek" w literaturze rosyjskiej zaczyna się w XIX wieku. Głównym przedstawicielem tego okresu w literaturze, a konkretnie poezji, był Aleksander Siergiejewicz Puszkin, dzięki któremu nie tylko rosyjska literatura, ale cała rosyjska kultura jako całość nabrała szczególnego uroku. Dzieło Puszkina zawiera nie tylko utwory poetyckie, ale prozę. Poezja "złotego wieku": Wasilij Żukowski Początek tego czasu Wasilij Żukowski, który został nauczycielem Puszkina. Żukowski otworzył dla literatury rosyjskiej taki kierunek jak romantyzm. Kierując się tym kierunkiem, Żukowski pisał ody, które były szeroko znane z ich romantycznych obrazów, metafor i awatarów, których lekkość nie była w kierunkach, które stosowali w rosyjskiej literaturze przeszłości. Mikhail Lermontov Innym wielkim pisarzem i poetą dla "złotego wieku" literatury rosyjskiej był Michaił Juriewicz Lermontow. Jego prozaiczna praca, Bohater naszych czasów, była niegdyś niezmiernie sławna, ponieważ opisywała rosyjskie społeczeństwo, jak to było w tamtym okresie, o czym pisze Mikhail Yurievich. Ale jeszcze bardziej uwielbiany przez wszystkich czytelników wiersza Lermontowa: smutne i smutne linie, ponure, a czasem przerażające obrazy - wszystko to poeta zdołał napisać tak czule, że każdy czytelnik wciąż jest w stanie wyczuć, co zmartwiło Michaiła Jurewicza. Proza o "złotym wieku" Rosyjscy pisarze i poeci zawsze wyróżniali się nie tylko niezwykłą poezją, ale także prozą. Lew Tołstoj Jednym z najważniejszych pisarzy Złotego Wieku był Lew Nikołajewicz Tołstoj. Jego wspaniała powieść "Wojna i pokój" stała się znana całemu światu i zawiera się nie tylko w listach rosyjskich klasyków, ale także w świecie. Opisując życie rosyjskiego świeckiego społeczeństwa w czasie Wojny Ojczyźnianej w 1812 r., Tołstoj był w stanie pokazać wszystkie subtelności i cechy behawioralne społeczeństwa petersburskiego, które nie były zaangażowane w ogólnorosyjską tragedię i walczą przez długi czas od początku wojny. Kolejna powieść Tołstoja, czytana dzisiaj i za granicą, oraz w ojczyźnie pisarza, była dziełem Anny Kareniny. Opowieść o kobiecie, która z całego serca kochała człowieka i przeszła bezprecedensowe trudności w miłości, a wkrótce doznała zdrady, zakochała się w całym świecie. Wzruszająca historia miłości, która czasami doprowadza cię do szału. Smutny koniec był dla powieści wyjątkową cechą - była to jedna z pierwszych prac, w których bohater liryczny nie tylko umiera, ale świadomie przerywa mu życie. Fedor Dostoevsky Oprócz Lwa Tołstoja, Fiodor Michajłowicz Dostojewski również stał się znaczącym pisarzem. Jego książka "Zbrodnia i kara" to nie tylko "Biblia" osoby wysoce moralnej, która posiada sumienie, ale także rodzaj "nauczyciela" dla kogoś, kto musi dokonać trudnego wyboru, przewidując wszystkie wyniki wydarzeń. Liryczny bohater dzieła nie tylko podjął niewłaściwą decyzję, która go zabił, lecz także wziął na siebie wiele udręk, które nie pozwoliły mu odpocząć w dzień iw nocy. W dzieło Dostojewskiego jest też praca "Upokorzona i obrażona", która dokładnie oddaje całą istotę ludzkiej natury. Pomimo upływu czasu od momentu pisania, problemy ludzkości, które opisał Fiodor Michajłow, są nadal aktualne. Bohater, widząc całą znikomość ludzkiej "duszy", zaczyna odczuwać odrazę do ludzi, za wszystko, z czego dumni są ludzie z bogatych warstw, co ma wielkie znaczenie dla społeczeństwa. Ivan Turgieniew Innym wielkim pisarzem literatury rosyjskiej był Iwan Turgieniew. Pisząc nie tylko o miłości, poruszał najważniejsze problemy świata. Jego powieści "Ojcowie i dzieci" wyraźnie opisują związek między dziećmi i rodzicami, które pozostają do dziś takie same. Nieporozumienie między starszym pokoleniem a młodym jest wiecznym problemem relacji rodzinnych. Rosyjscy pisarze i poeci: Srebrny wiek literatury Srebrna epoka w rosyjskiej literaturze jest uważana za początek XX wieku. To właśnie poeci i pisarze Srebrnego Wieku zdobywają szczególną miłość od czytelników. Być może to zjawisko jest spowodowane tym, że czas życia pisarzy jest bardziej zbliżony do naszych czasów, podczas gdy rosyjscy pisarze i poeci "złotego wieku" pisali swoje dzieła, żyjąc na zupełnie innych zasadach moralnych i duchowych. Poezja wieku srebrnego Żywe osobowości, które wyróżniają ten literacki okres, były niewątpliwie poetami. Pojawiły się różnorodne trendy i nurty poezji, które powstały w wyniku podziału opinii na temat działań władz rosyjskich. Alexander Blok Ponure i smutne dzieło Aleksandra Blocka było pierwszym, które pojawiło się na tym etapie literatury. Wszystkie wiersze Blocka pełne są tęsknoty za czymś niezwykłym, czymś jasnym i jasnym. Najbardziej znany wiersz to "Noc. Ulica Latarnia Apteka "doskonale opisuje światopogląd Bloku. Sergey Yesenin Jedną z najjaśniejszych postaci srebrnego wieku był Siergiej Jesienin. Wiersze o naturze, miłości, przemijaniu czasu, ich "grzechach" - wszystko to można znaleźć w pracach poety. Dzisiaj nie ma ani jednej osoby, która nie mogłaby znaleźć wiersza Yesenina, który mógłby zadowolić i opisać swój stan umysłu. Vladimir Mayakovsky Jeśli mówimy o Eseninie, to natychmiast chcę o tym wspomnieć Vladimir Mayakovsky. Ostry, głośny, pewny siebie - to był dokładnie poeta. Słowa, które wyszły spod pióra Majakowskiego, a dziś są uderzające w ich siłę - Władimir Władimirowicz postrzegał wszystko tak emocjonalnie. Oprócz sztywności, w twórczości Majakowskiego, który nie dogaduje się w życiu osobistym, są też teksty miłosne. Historia poety i Lily brik znany na całym świecie. To Ceglany odkrył w nim wszystkie najczulsze i zmysłowe, a Mayakowski, w zamian za to, wydawał się idealizować i deifikować ją w swoich miłosnych tekstach. Marina Cwietajewa Również Marina Marina Cwietajewa jest znana całemu światu. Sama poetka miała osobliwą cechę charakteru, co od razu widać w jej wierszach. Postrzegając samą siebie jako bóstwo, nawet w swoich miłosnych tekstach dała wszystkim do zrozumienia, że ​​nie jest jedną z tych kobiet, które potrafią się obrażać. Jednak w swoim wierszu "Jak wielu z nich wpadło w tę otchłań", pokazała, jak nieszczęśliwa była przez wiele, wiele lat. Proza wieku srebrnego: Leonid Andreev Wielki wkład w powstanie fikcji Leonid Andreev, który był autorem historii "Judasz Iskariota". W swojej pracy opisał biblijną historię zdrady Jezusa nieco inaczej, odsłaniając Judasza nie tylko jako zdrajcę, ale człowieka, który cierpiał z powodu zazdrości wobec ludzi, których wszyscy kochali. Samotny i dziwny Judasz, który znalazł ekstazę w swoich rowerach i opowieściach, zawsze dostawał tylko wyśmiewania w twarz. Historia mówi, jak łatwo jest przełamać ducha człowieka i popchnąć go do jakiejkolwiek podłości, jeśli nie ma on ani wsparcia, ani bliskich ludzi. Maxim Gorky Dla prozy literackiej Srebrnego Wieku ważny jest również wkład Maksyma Gorkiego. Pisarz w każdej ze swoich prac ukrył pewną esencję, rozumiejąc to, czytelnik zdaje sobie sprawę z głębi tego, co dotyczyło pisarza. Jedną z tych prac była mała opowieść "Stara kobieta Izergil", podzielona na trzy małe części. Trzy elementy, trzy problemy życiowe, trzy rodzaje samotności - pisarz starannie ukrył to wszystko. Dumny orzeł, wrzucony w otchłań samotności; szlachetny Danko, który oddał swe serce samolubnym ludziom; stara kobieta, która przez całe życie szukała szczęścia i miłości, ale nigdy jej nie znalazła - wszystko to można znaleźć w małej, ale niezwykle ważnej historii. Kolejną ważną pracą w twórczości Gorkiego była gra "Na dnie". Życie ludzi, którzy są poza ubóstwem, jest podstawą spektaklu. Opisy, które Maxim Gorki dał w swojej pracy pokazują, jak bardzo nawet bardzo ubodzy ludzie, którzy w zasadzie niczego nie potrzebują, chcą tylko być szczęśliwi. Ale szczęście każdej z postaci okazuje się być w różnych rzeczach. Każda z postaci w grze ma swoje własne wartości. Ponadto Maxim Gorki napisał o "trzech prawdach" życia, które można zastosować we współczesnym życiu. Połóż się na dobre; nie ma litości dla tego człowieka; prawda konieczna człowiekowi to trzy spojrzenia na życie, trzy opinie. Konflikt, który wciąż pozostaje nierozwiązany, daje każdemu bohaterowi, tak jak każdemu czytelnikowi, wybór. ↓↓ pokaż więcej autorów ↓↓ Galeria - kliknij aby powiększyć Kombinacje kategorii Cytaty o Rosji i o narodach (35)Cytaty o Rosji i o Polsce (20)Cytaty o Rosji i polityczne, o polityce (8)Cytaty o Rosji i o sobie (4)Cytaty o Rosji i obserwacje (4)Cytaty o Rosji i katastroficzne, pesymistyczne (3)Cytaty o Rosji i o Ukrainie (3)Cytaty o Rosji i śmieszne (3)Cytaty o Rosji i moralizatorskie, etyczne (2)Cytaty o Rosji i o Chinach (2)Cytaty o Rosji i o II wojnie światowej (2)Cytaty o Rosji i o Niemczech (2)Cytaty o Rosji i o Żydach, Izraelu (2)Cytaty o Rosji i populistyczne (2)Cytaty o Rosji i przysłowia (2)Cytaty o Rosji i wojskowe, o wojnie (2)Cytaty o Rosji i z przysłów polskich (2)Cytaty o Rosji i Ironiczne (1)Cytaty o Rosji i o Białorusi (1)Cytaty o Rosji i o Europie (1)Cytaty o Rosji i o Francji (1)Cytaty o Rosji i o Unii Europejskiej (1)Cytaty o Rosji i o cierpieniu, smutku (1)Cytaty o Rosji i o człowieku, ludziach (1)Cytaty o Rosji i o dniu (1)Cytaty o Rosji i o dzieciach (1)Cytaty o Rosji i o przyrodzie, naturze, biologii (1)Cytaty o Rosji i o strachu (1)Cytaty o Rosji i o umyśle, duszy (1)Cytaty o Rosji i o wolności (1)Cytaty o Rosji i o władzy (1)Cytaty o Rosji i o złu (1)Cytaty o Rosji i oskarżycielskie (1)Cytaty o Rosji i pochwalne (1)Cytaty o Rosji i religijne, o religii (1)Cytaty o Rosji i socjalistyczne, komunistyczne (1)Cytaty o Rosji i wspominające (1)Cytaty o Rosji i zaczepno-obronne (1)Cytaty o Rosji i życiowe, o życiu (1) ↓↓ pokaż więcej kombinacji kategorii ↓↓ Losowy obrazek z cytatem - co 10 minut losowanie Umieść ten obrazek na swojej stronie / blogu, kopiując kod html poniżej, a co 10 minut pojawi się losowy cytat z tej kategorii: Tam gdzie stanie żołnierz sowiecki, tam już jest Związek Radziecki. Tajniki polityki? Podpisać dobry traktat z Rosją. Skąd jeszcze lepiej widać rosyjską rewolucję niż spoza krat przez nią wykutych? Rosja nie była ani Zachodem ani Wschodem. Rosja była oddzielnym kontynentem, oddzielną cywilizacją, których było kilkanaście na Ziemi. Np. cywilizacja Chińska, Indyjska, Muzułmańska, nie było ich więcej niż kilkanaście. - W Rosji ludzie dzicy, bardzo agresywni. Jak w głuszy samochód nawali, a noc idzie, od razu w głąb lasu. Tam stawiać namiot. - Zima za pasem. - Do lasu, mówię. Do wilków, nie do ludzi. Rosyjska dusza jest jak spaniel, nawet jak mu jest wesoło, ma mordę rozpaczliwie smutną. Zaproś rosyjskiego chłopa do domu, a on położy nogi na stole. Uwierzcie mi jestem wiernym przyjacielem Narodu Rosji. Nigdy nie podniosę ręki i każdego będę zniechęcał do ataku na Rosję. Natomiast zaatakowany będę się bronił i do obrony namawiał. Zrobię wszystko by pomóc Rosji. Macie niedobry system polityczny, który umożliwia jednostce przez wielość kadencji budowanie bandyckich grup zagrażając pokojowi świata i mordujących jak dziś Ukrainę, w tym i Was Rosjan. To ten Wasz system politycznym, który dla dobra Was, chcę pomóc Wam zmienić. Ten system pozwolił Stalinowi dziś Putinowi jutro podobnym na te barbarzyńskie czyny. Czy trzeba więcej dowodów ?! Nie musicie wydawać 5 milionów Euro na osądzenie mnie jestem gotów stawić się w Moskwie i spotkać otwarcie publicznie ZE WSZYSTKIMI TYMI OSKARŻENIAMI, OSKARŻYCIELAMI z Waszej telewizji. Kapitalizm wymyślili Sowieci żeby socjalizm był lepszy. Zupełnie nie boję się Rosji. Nie widzę z jej strony żadnego zagrożenia. Zmiany w Rosji będą zmierzać w kierunku stabilizacji i demokracji. Ale droga jaką Rosja ma do przebycia będzie niewspółmiernie dłuższa niż ta jaką przeszły kraje Europy Wschodniej. W imię prawdziwej przyjaźni z Rosją należy z nią rozmawiać jak równy z równym (…). Szacunek do Rosji nie powinien nam pozwalać na to, aby traktować ją jak upośledzonego, chorego czy jak dziecko, które wymaga specjalnej troski i którego kaprysy, choćby nie wiem jak niebezpieczne, należy rozumieć i tolerować. Istnieje w Rosji liczna kategoria ludzi, którzy traktują ją jako jedno z głównych swoich zadań atakowanie innych za brak zmysłu praktycznego. Czynią to zawzięcie, z natrętnością much. Oskarżają wszystkich oprócz siebie. Cytaty pochodzi z: Biesy Ze śmieci, z niczego, stali się miliarderami którzy niczego dla Rosji nie zrobili. Chapnęli to co im bezpłatnie, lub prawie bezpłatnie dali. Chapnęli i stali się miliarderami. U nas to nazywało się polityczna klasa, to kilkuset ludzi którzy ogłosili: jestem profesjonalnym politologiem, jestem ekspertem od prawa, wy trzymacie nos w swojej czarną ziemię a my za was zdecydujemy. Wydawałoby się, że w ciągu tysiąca stu lat istnienia Rosji jako państwa popełniono, wiele złych i strasznych czynów! Ale czy wśród nich był kiedykolwiek tak wielomilionowy czyn, jak ten: oszukać własnych żołnierzy i ogłosić ich zdrajcami? Żeby utrzymać wielkie przestrzenie, Rosjanin musi utrzymywać wielkie państwo, na utrzymanie wielkiego państwa wydaje on swoją energię, której nie wystarczy już na nic więcej – na organizację, na gospodarność itd. Ale wydaje energię na państwo, które go zniewala i gnębi. Zachód, który Rosję fascynuje, ale i napawa lękiem, gotów jest zawsze przyjść jej z pomocą, choćby w interesie własnego spokoju. Zachód odmówi innym, ale Rosji pomoże zawsze. Jeśli istnieje coś takiego jak geniusz narodu, to geniusz narodu rosyjskiego wyraża się w tym właśnie powiedzeniu: Ot, takie jest życie! Jednym z celów tych operacji było stworzenie człowieka wykorzenionego, wyrwanego ze swojej kultury, ze swojego otoczenia i pejzażu, a tym samym bardziej bezbronnego i posłusznego wobec nakazów reżimu. Jak został zbudowany komunizm? Komunizm zbudował Stalin przy pomocy bezprizornych. Miliony osieroconych, głodnych i bosych dzieci błąkało się po drogach Rosji. Kradli co się dało. Stalin zamknął ich w internatach. Tam nauczyli się nienawiści, a kiedy dorośli, zostali ubrani w mundury NKWD. NKWD trzymało naród w zwierzęcym strachu. Ot, i masz komunizm. Niezwykłe informacje o Rosji i Rosjanach. Z czego słynie ten kraj – fascynujące ciekawostki o Rosji – historia i dzień dzisiejszy Fascynujące ciekawostki o Rosjanach 1) Piotr Wielki (1672-1725), to jeden z najbardziej znanych carów Rosji. Pod jego przywództwem kraj stał się silny gospodarczo i militarnie, a dzięki podbojom, Rosja zwiększyła swoją powierzchnię. Wybudował Petersburg i przeniósł tam stolicę państwa. Ciekawostki o Rosji: rosyjski car Piotr Wielki 2) Niezwykle ciekawą postacią dawnej Rosji była caryca Katarzyna II. Caryca Katarzyna II Wielka urodziła się w Szczecinie i tak naprawdę miała na imię Zofia. Słynęła z licznych romansów. 3) Karabin automatyczny Kałasznikowa, powstał podczas II wojny światowej, a jego konstruktorem był Michaił Kałasznikow (1919-2013). Wyprodukowano miliony egzemplarzy i znakomicie sprawdził się w wielu konfliktach zbrojnych. Jest prosty w obsłudze i sprawdza się w różnych warunkach, np. wśród piasków pustyni. Wciąż jest używany przez wojska różnych armii świata i zyskał miano legendarnego. Trafił nawet do oficjalnego herbu państwa Burkina Faso. Słynny karabin Kałasznikow. Rosja ciekawostki, foto: Nemo5576 / cc by-sa 4) Jurij Gagarin (1934-1968) był radzieckim kosmonautą, pierwszym człowiekiem w przestrzeni kosmicznej. Nikomu wcześniej nieznany, w 1961 r. zyskał nieprawdopodobną popularność w ZSRR, po tym jak wrócił na Ziemię po locie trwającym 1 godz i 48 minut. Zginął jako 34-latek w katastrofie samolotu treningowego. Został pochowany na cmentarzu przy Murze Kremlowskim w Moskwie. Kosmonauta Jurij Gagarin. Ciekawostki o Rosji i Rosjanach 5) Grigorij Rasputin (1869-1916), to znana i kontrowersyjna postać XIX-wiecznej Rosji. Kaznodzieja, mistyk, uzdrowiciel, jasnowidz, którego sława dotarła do cara Mikołaja II. Na jego dworze stał się wpływową postacią i wielu dworzanom to się nie podobało. Końska dawka trucizny wlana do wina nie zadziałała, podobnie jak strzał w pierś. Padł po kilku kolejnych strzałach i zamachowcy dla pewności rozłupali mu czaszkę, a ciało wrzucili do rzeki Newy. Po wyłowieniu zwłok okazało się jeszcze żył i pod wodą próbował się uwolnić z więzów. Spełniła się jego przepowiednia, według której ci, którzy chcieliby go zamordować, nie przeżyją kolejnego roku. Grigorij Rasputin do dziś budzi skrajne emocje. Ciekawostki o Rosji 6) Rosja może się poszczycić wieloma wspaniałymi pisarzami, kompozytorami i ludźmi sztuki. Wymieńmy choćby kilku literatów: Lew Tołstoj, Aleksander Puszkin, Nikołaj Gogol, Fiodor Dostojewski, Maksim Gorki, Anton Czechow, Michaił Bułhakow, Władimir Majakowski, Władimir Nabokow, Iwan Turgieniew, Michaił Lermontow. 7) Sławik Kraszennikow urodzony w 1982, zmarł tuż przed jedenastymi urodzinami. Był jasnowidzem i twierdził, że widzi narządy ludzkie znajdujące się pod skórą i potrafi na tej podstawie powiedzieć, co dolega choremu. Widział demony i duchy, a także przepowiadał przyszłość. 8) Większość Rosjan kocha prezydenta Władimira Putina. Nawet, gdy w kraju na jedną kadencję władzę objął Miedwiediew, wiadomo było, kto tak naprawdę rządzi Rosją. Spotkanie Miedwiediewa z amerykańskim prezydentem, zakończyły słowa Miedwiediewa: „Przekażę wszystko Putinowi”. Zamontowana na samochodzie wyrzutnia Katiusza podczas walki na froncie Z czego słynie Rosja 9) Gwardyjskie moździerze rakietowe, potocznie nazywane Katiuszami, to niesamowice skuteczna broń artyleryjska, która dała ZSRR zwycięstwo w II wojny światowej. Prace nad Katiuszą zaczęto w 1938 r., a po raz pierwszy wykorzystano ją w boju 14 lipca 1941 roku, przeciwko wojskom niemieckim. W ciągu kilku sekund na niedużą przestrzeń spadało kilkadziesiąt rakiet, siejąc panikę w wojskach wroga. Później jedna bateria była w stanie wystrzelić 1152 rakiety w 10 sekund. > Tu więcej 10) Rosyjska ruletka, to makabryczna gra hazardowa pochodząca z Rosji. Grę prawdopodobnie wymyślili oficerowie carscy. Polega ona na przyłożeniu lufy rewolweru do swej skroni i obracaniu bębnem (w którym jest jeden nabój), na zmianę z rywalem. Przegrywa ten, który miał pecha i pierwszy strzeli sobie w głowę. W pojedynku rosyjskiej ruletki zginął wybitny pisarz Aleksander Puszkin. 11) Rosjanie wypijają średnio 14 litrów wódki na osobę w ciągu roku i dzierżą w tym światowy prymat. Suma wypitej wódki przez Rosjan rocznie, to 2 miliardy litrów, co z kolei stanowi połowę światowej produkcji tego alkoholu. Ciekawe, jak wymienione statystyki wyglądają w chwili obecnej. Słynne rosyjskie matrioszki. Rosja ciekawostki 12) Matrioszka, to drewniana lalka pomalowana w soczyste barwy. Każda lalka jest wydrążona w środku tak, że mieszczą się w niej mniejsze laleczki. Matrioszka jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli folkloru rosyjskiego. > Ciekawostki o zabawkach 13) Rosyjskie dania są sycące i tłuste. Solanka, to niekwestionowana królowa wszystkich dań. Rosjanie zajadają się też wyrobami mącznymi. Zjadają też chleb do każdego posiłku, nawet jeśli danie składa się z pierogów, ziemniaków czy kaszy. W Polsce popularnością cieszą się pierogi ruskie; ich nadzieniem jest biały ser i ziemniaki. Składniki farszu pierogów ruskich: przemielone gotowane ziemniaki oraz twaróg. Foto: Kpalion / cc by-sa Rosja ciekawostki i niezwykłe fakty 14) Najpopularniejsze imiona w Rosji, to Aleksandr, Aleksiej i Iwan. Absolutny prym wśród imion żeńskich wiedzie Lena. To imię także Polsce stało się popularne. Dodamy, że w 2020 roku co piąta polska dziewczynka otrzymała imię rosyjskiego pochodzenia. 15) Rosyjski Kościół Prawosławny jest największy na świecie spośród kościołów prawosławnych, biorąc pod uwagę granice administracyjne państw. Ma 60 metropolii i 309 diecezji. 16) Rosja, jako jedno z nielicznych państw, dysponuje bronią jądrową. Rosjanie mają najwięcej głowic jądrowych ze wszystkich państw – ich liczba wynosi 7700. Dla porównania, Stany Zjednoczone mają ich 6800. Dane obecnie mogą być nieaktualne. 17) W Moskwie znajduje się mauzoleum Lenina. Mumia tego słynnego przywódcy ZSRR jest regularnie balsamowana, a co trzy lata zmieniany jest garnitur wraz z bielizną. Co 18 miesięcy Lenin, a raczej to, co zostało z jego ciała, zażywa specjalnej chemicznej kąpieli. Wódz rewolucji Włodzimierz Lenin wciąż pokazywany jest w Moskwie. Ciekawostki o Rosji 18) Pewna para z Rosji trzyma w domu niedźwiedzia, imieniem Stefan. Ma on 25 lat i waży 130 kilogramów. Kilka lat temu w Moskwie mieszkaniec bloku idąc wyrzucić śmieci, znalazł w kartonie porzucone małe niedźwiedziątka. Podejrzewa się, że takie przypadki mają związek z likwidacją cyrków. W takich przypadkach większość niedźwiedzi trafia do moskiewskiego zoo. 19) Rosyjscy przywódcy chyba od zawsze Ukrainę traktują za młodszą, gorszą siostrę. O Ukraińcach wyrażają się z nutą sympatii, ale równocześnie z lekceważeniem. Tymczasem Ruś Kijowska (w tym tereny obecnej Ukrainy) istniała jako księstwo już w IX wieku, gdy tereny późniejszej Moskwy zarastała jeszcze puszcza. Rosja ciekawostki: (c) Zobacz też:> Obwód Kaliningradzki ciekawostki> Łotwa ciekawostki> Charków, miasto na Ukrainie | Tags: Ukraina, Putin, Burkina Faso, Historia Rosji, caryca Katarzyna, Mauzoleum Lenina, matrioszka, rosyjska ruletka, Aleksander Puszkin, Rosja ciekawostki, ciekawostki o Rosji, ciekawostki o Rosjanach, Rosjanie ciekawostki, znani pisarze rosyjscy, Ruś Kijowska, Rosyjski Kościół Prawosławny, imiona rosyjskie, carowie Rosji, Rasputin, Grigorij Rasputin, rosyjska kuchnia, Piotr Wielki, pierogi ruskie, Miedwiediew, Sławik Kraszennikow Jurij Gagarin, Michaił Kałasznikow, pierwszy kosmonauta, moskiewskie ZOO, fakty o Rosji, Rosja historia Zupełnie "na gorąco" przyszło mi do głowy kilka uwag. Ostatnio próbowałam znaleźć recenzje współczesnych autorów rosyjskich w największych anglojęzycznych i niemieckojęzycznych dziennikach i magazynach. Zadanie okazało się karkołomne, nie tylko ze względu na płatny dostęp do archiwum. Niestety, tych recenzji jest po prostu mało. Przyczyna jest prozaiczna – niewiele tłumaczeń z rosyjskiego na te języki. Piszę te słowa z wahaniem, ponieważ po pierwsze, aby określić ilość tłumaczeń w skali „mało-dużo”, należało by je porównać z ilością tłumaczeń z innych języków. Ponieważ nie posiadam takich danych, dla przykładu wymienię kilku autorów, ilość napisanych przez nich książek (w bardzo ogólnym tego słowa znaczeniu) i ilość tłumaczeń na język angielski. Wiktor Jerofiejew, znany na Zachodzie ze swoich wypowiedzi czy komentarzy dla Frankfurter Allgemeine Zeitung (notabene na zamówienie tego dziennika powstała powieść "Dobry Stalin"), The Times, The New Yorker i The Independent Herald Tribune (chyba nawet bardziej popularny na Zachodzie, niż w samej Rosji): na ok. 27 publikacji książkowych po rosyjsku udało mi się znaleźć informację na temat 4 tłumaczeń na angielski (ich poszukiwanie to karkołomne zajęcie niestety). Vladimir Sorokin (analogiczna sytuacja)- w jego przypadku sukcesów w poszukiwaniu informacji mam znacznie więcej, choćby z uwagi na bardzo rzetelnie prowadzoną stronę autora: na około 30 utworów opublikowanych w ostatnich latach, przetłumaczono (głównie na niemiecki, niewiele na angielski- portal ReadRussia wymienia tylko 3 tytuły, ale też na francuski, węgierski) około 20. Dmitrij Bykow: 2 tłumaczenia, jak również tłumaczenia poezji w wydanej w 2008 roku antologii współczesnej poezji rosyjskiej (niestety w Polsce współczesna poezja rosyjska chyba w ogóle nie istnieje, nawet w czasopismach specjalistycznych) na ok. 30 opublikowanych po rosyjsku. Zahar Prilepin: 1 (jedno) tłumaczenie na język angielski na ok. 10 napisanych książek. Oczywiście trudno generalizować na podstawie kilku wyselekcjonowanych autorów (jak również nie korzystając w tym przypadku z Wikipedii jako źródła wiedzy), choć również w przypadku mieszkającego na stałe w Szwajcarii Michaiła Szyszkina, po angielsku ukazały się jedynie 2 powieści pisarza (na ok. 9 napisanych utworów). Z pewnością ci, którzy chcą znaleźć informację na temat literatury rosyjskiej (w tym najnowszej) w języku angielskim nie będą zawiedzeni. Prócz wpisów na blogach znalazłam dwie strony www, które moim zdaniem warto polecić: (bogactwo literatury rosyjskiej w pełnej krasie, na szczególną uwagę zasługują nagrania audio poetów i pisarzy, np. Lwa Tołstoja) oraz stronę prowadzoną przez Uniwersytet Wirginia: Miłośnicy literatury rosyjskiej znajdą tam zarówno informacje na temat pisarzy, jak również linki do recenzji, wywiadów i wybranych artykułów z prasy anglo-, niemiecko- i rosyjskojęzycznej oraz linki do (rosyjskojęzycznych) stron internetowych poświęconych autorom. Tego, czego tam nie znalazłam, to same recenzje pisane przez krytyków literackich, brakuje również linków do takich recenzji, które ukazują się np. w The Guardian czy też w prasie amerykańskiej. Tak jakby pisarze byli interesujący, ale już ich książki – niekoniecznie, a przynajmniej nie zasługujące na bardziej szczegółowe omówienie. To właśnie na portalu ReadRussia przeczytałam kiedyś wywiad z pewnym niemieckim wydawcą (była to rozmowa przy okazji ubiegłorocznych Targów Książki we Frankurcie). Okazuje się, że właśnie tłumaczenia na język niemiecki „otwierają” literaturze z Rosji drogę do czytelników z innych krajów Europy Zachodniej. Niestety, Rosję postrzega się obecnie przez pryzmat polityki, a nie literatury, i niestety odbija się to w niekorzystny sposób właśnie na sytuacji literatury rosyjskiej na Zachodzie. Warto jeszcze wspomnieć, że bodaj w ubiegłym roku w Niemczech ukazała się antologia tłumaczeń literatury rosyjskiej na język niemiecki w XX wieku – niestety nie kojarzę, aby tego typu praca ukazała się w odniesieniu do języka polskiego, a przecież tłumaczeń rosyjskiej literatury XX wieku ukazało się w Polsce bardzo wiele. Byłaby to to praca o tyle ciekawa, że przez długi czas po II wojnie światowej tłumaczono z rosyjskiego dosłownie niemal wszystko, bez względu na wartość literacką dzieła. Przyznam, że sama jestem ciekawa tej literaturyJ. Kolejną przeszkodą w odbiorze współczesnej literatury rosyjskiej są kwestie języka, a właściwie trudności, na jakie napotyka tłumacz. W wielu przypadkach (jak np. u Jerofiejewa), bogactwo i mistrzostwo formy językowej jest jednym z najważniejszych elementów utworu. Czasem właściwie nie ma fabuły i trudno opowiedzieć, o czym książka opowiada (a opowiada o Rosji oczywiścieJ Rosyjski postmodernizm uwolnił język z kostiumu radzieckiej poprawności politycznej i o ile kontrowersyjną treścią wzbudził na Zachodzie spore zainteresowanie, o tyle wyszukana forma przekazu to niemałe wyzwanie dla tłumacza, zwłaszcza spoza słowiańskiej grupy językowej. Wspomniał o tym Andriej Kurkov (ukraiński pisarz piszący po rosyjsku, znany chyba tylko z ciekawej zresztą powieści Kryptonim Pingwin) w recenzji „Życia z idiotą” Jerofiejewa dla The Guardian. O ile jednak Kurkow pozytywnie ocenił pracę tłumacza Andrew Reynoldsa (profesora Uniwersytetu Wisconsin), o tyle Anna Lynskey w recenzji dla tej samej gazety jest o wiele bardziej sceptyczna. Zdaniem recenzentki tłumaczenie Reynoldsa jest przejrzyste i płynne, ale oryginał jest o wiele bardziej dosadny, a ponadto Jerofiejew wykorzystuje różne niejednoznaczności rosyjskiej gramatyki, co jest nie do przełożenia na język angielski. Równie wiele trudności sprawia czytelnikowi (i tłumaczowi) np. sowiecki żargon medyczny, poza tym pewne konteksty kulturowe są po prostu poza Rosją niezrozumiałe. Wspomniał mi o tym również mój rosyjski znajomy, który rekomendując mi lekturę Dnia Oprycznika Sorokina wspomniał, że znajomość historii Rosji nie wystarczy do zrozumienia książki. Na temat trudności w tłumaczeniu Sorokina na język angielski wypowiadała się także tłumaczka pisarza, Jamey Gambrell, która słusznie stwierdziła, że bardzo trudno jest szokować jest językiem w przekładzie angielskim. Zawiłości językowe i specyficzny kontekst kulturowy zdają się być zatem główną obiektywną przeszkodą w recepcji wielu utworów ze współczesnej literatury rosyjskiej. Moim zdaniem trudno czytać i rozumieć prozę Sorokina, Bykowa, Czyżową a nawet Giełasimowa czy Sienczina (charakterystyczny obraz wsi początku XXI wieku., a może nawet i obecnie) albo Pietruszewskiej bez znajomości zarówno historii, jak i kultury rosyjskiej, bez rozeznania, jakie wartości, idee mają dla Rosjan znaczenie. Z drugiej strony wymienieni powyżej autorzy poruszają, kwestie uniwersalne, w głębszej warstwie są to opowieści o kondycji człowieka i nie można ich redukować wyłącznie do opowieści o Rosji czy Rosjanach. Spójrzmy zresztą na rosyjską powieść psychologiczną XIX wieku, choćby twórczość Fiodora Dostojewskiego: jego powieści należą do kanonu literatury światowej (czy też może kanonu literatury europejskiej i amerykańskiej), a czy tak łatwo rzeczywiście odczytać przesłanie autora, nie rozumiejąc etyki prawosławnej czy nie znając historii rosyjskich ruchów rewolucyjnych XIX wieku? Dla mnie jego lektura bez znajomości wielu kontekstów była prawdziwą drogą przez mękę. Nieustannie przychodzą mi jednak głowy przykłady trzech nie-rosyjskojęzycznych autorów, których twórczość również wydaje mi się mocno zakorzeniona w ich kulturze i języku: Elfriede Jellinek, Herta Mueller oraz Haruki Murakami. Czytałam kiedyś bardzo krytyczną recenzję na temat tłumaczenia Jellinek na język polski, które osobiście uważam za bardzo udane, jednak zdaniem recenzentki (była to bodaj opinia Marty Mizuro, opublikowana w „Odrze”, ale nie jestem pewna) tłumaczowi nie udało się jednak oddać specyficznego (protestanckiego) klimatu twórczości Jellinek. A bez tego jej proza jest niezrozumiała. W przypadku Jellinek i Mueller z pewnością ogromne znaczenie, przynajmniej dla polskich czytelników, miała Literacka Nagroda Nobla, śmiem twierdzić, że gdyby nie ona żadna z autorek nie doczekałaby się tylu tłumaczeń przynajmniej na język polski. Odnośnie do Murakamiego mam nieco mniej doświadczeń czytelniczych (jestem pod ogromnym wrażeniem Norwegian wood, szkoda tylko, że to przekład z angielskiego, a nie z oryginału), więc na temat jego fenomenu i chyba charakterystycznego dla Japonii spleenu (takie wrażenia odnoszę z lektury). Wracając do literatury rosyjskiej, to może właśnie z powodu nieznajomości różnych kontekstów kulturowych w zachodniej prasie ukazuje się tak niewiele recenzji rosyjskiej literatury. Zatem zarówno w imieniu polskich, jak i zachodnioeuropejskich czytelników mogę tylko powiedzieć: czekamy na Nobla dla Rosjan (w dziedzinie literatury oczywiście). Na koniec chciałam jeszcze wspomnieć o swoim „najnowszym” odkryciu: wydaje się jednak, że współczesna literatura rosyjska, nawet, jeśli pomijana przez wydawców, znajduje się w kręgu zainteresowań anglojęzycznych literaturoznawców. Na wspomnianym już portalu ReadRussia znalazłam 400-stronnicową antologię współczesnej literatury rosyjskiej (w tłumaczeniach na język angielski, pod redakcją pisarki Eleny Szubiny), a poza tym w 2011 roku ukazała się również antologia pt. 50 Writers: An Anthology of 20th Century Russian Short Stories, której jednym z twórców jest rosyjski krytyk literacki, a jednocześnie profesor Uniwersytetu w Colorado Mark Lipowiecki (na Zachodzie znany jako Leiderman). Jak pisałam wyżej, anglojęzyczny czytelnik może również zapoznać się ze współczesną poezją rosyjską, a to dzięki antologii Contemporary Russian Poetry: An Anthology (Dalkey Archive Press, 2008, tr. Matvei Yankelevich). Odnoszę wrażenie, że polscy wydawcy zatrzymali się na etapie lat 90. XX wieku i rosyjskiego postmodernizmu, zupełnie ignorując tzw. nowy realizm, podczas gdy anglojęzyczny czytelnik ma do dyspozycji przegląd najważniejszych współczesnych autorów (nie tylko w ramach antologii, ale również jako książki opublikowane w przekładzie). Reasumując, jeśli ktoś chce poznać współczesną literaturę rosyjską, wspomniane antologie są dobrym wstępem do lektury. Miejmy nadzieję, że w dobrym przekładzie. Wszystkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania i wykorzystywania tekstów zawartych na tej stronie bez wiedzy i zgody autora. Wszelkie teksty, jeśli nie zaznaczono inaczej, są własnością intelektualną autora strony.

rosyjscy pisarze o rosjanach